Nagsimula ang lahat ng ito ng malipat ako ng department.
Dati kasi, nung sa Phone and Talk ako, walang net. As in blocked lahat ng website maliban dun sa ginagamit namen site na work related.
So ayun, nagtyaga ako dun for like 10 months.
Pero, not all the moments I spent there were sad ones. Meron din nmn mga unexpected happy moments.
Like kapag system down. Lahat kame sa department na yun bonggang bongga sa tuwa at ligaya. Panu kasi, walang call. As in! At eto pa, nagkakaron kamen ng internet.
FACT:
ANg internet namen ay sa South Korea pa nanggagaling. Yup, you read it right. Our server is located in Seoul. Kaya naman ang connection namen ay parang kidlat sa bilis.
to continue...
Kapag system down lang ngyayari yun..
Pero nung nagstart ako sa NISE [Nowon Interactive Spoken English], e unlimited internet na kame.. hehehe
Actually people in the office have given the chance to be transferred to the new department/account. Ako nga voluntary eh. Ayaw din kasi nmn nila.
So what is good about the new account? Nakikita ko mga students ko.
Yup, i can see them and I can tell whether they are interested or not.
On the other hand, mahirap humarap sa kamera. Limited ang emotions.
Dapat, laging SMILE and perky and upbeat and animated para di ma bore ang mga koreans.
At syempre, since 8hours ang trabaho, nakakaubos ng energy most especially kapag bobo ang kausap mo. Tama! Hindi lahat magagaling. Hindi lahat marunong umintindi. Comprehension wise? not all of them can comprehend. Pramis! Tapos yes or no na lang ang tanong, di pa ma gets! Ang sarap talga sumigaw during class time kaya lang my acts are limited already because my students can see me on cam.
Yan ang negative sa Video class BUT unlimited internet naman... kaya na siguro.
But lately, siguro kung tutuusin, ive been here for like 2 months now. Pero wag ka, nauumay na rin ako.
Nakakasawa na kasi. My internet naman ako sa bahay kasi.
Tska wala na kong magawa sa net. lol!
Ikaw? masaya ka ba sa work mo?
Perhaps, meron din time na nagsasawa ka na sa ginagawa mo, diba?
Im sure, dumaan ka din sa point of giving up the job but must not do it for the sake of living.
So ngayon, eto and I turned one year dito sa work ko ngayon. So far, I have one big achievement ~ naging TEACHER OF THE MONTH ako for the month of APRIL. hehehe
astig!!!!!!
No comments:
Post a Comment